من و دنیای وارونه...

  شب هایی هستند تو زندگیامون که فقط با بغض هامون کلنجار میریم که تبدیل به اشک نشن... یک شب... دو شب... سه شب... ولی بالاخره تبدیل میشن به اشک... و تو همون حال که صورتت  خیس هست و داری آهنگ Holding On گروه The Piano Guys  رو گوش میدی میای و می نویسی... دنبال مرحمی نیستم واس حال الانم فقط می خوام اشکام بیان... و همین طور غرق در خودم بشم...     + گاهی یک مرد هم نیاز به گریه داره ++ گاهی نباید با خدا حرف زد! باید فقط نگاش کرد! من و دنیای وارونه......

    تنهایی یعنی یک روز پاییزی با خودت بری کافی شاپ... تنهایی یعنی وقتی می خوای سفارش بدی سفارشت  فقط یک اسپرسو باشه... تنهایی یعنی همه چی اینجا زوج باشه و تو تنها فرد اینجا... تنهایی یعنی حتی کافی شاپ هم میدونه تو تنهای...!!!! تنهایی یعنی حتی وقتی داری این آپ رو می نویسی صندلی جلوت نباشه و یک شیشه به فضای بیرون که انعکاس خودت رو توش ببینی... تنهایی یعنی وقتی انعکاس خودتو ببینی بری تو فکر.... افکاری که نمی خوای توش غرق بشی... افکاری که شاید به اندازه قهوه اسپرسویی که خوردم تلخ باشند.... و شاید به اندازه آینده ای که دارم شیرین....    + ارجاع به پست کافه گوش شنوا 23 اسفند 1394 ++ تلاشم رو باید چند صد برابر کنم! من و دنیای وارونه......

همیشه عاشق اینجور هوای ابری بودم... واس خیلیا این هوا افسردگی میاره و غم و غصه... ولی واس من امید میاره... امیدی به باریدن باران... امیدی به باز شدن درب های آسمان برای دعا کردن و متسجاب شدن اون... بی صبرانه منتظرم واس بارش بارون و دعا کردن...   + چرا گاهی زود دیر میشه و گاهی دیر زود!  + حس های خوب زیاد هستند اطرافمون فقط باید پیداشون کرد و با تمام وجود درکشون کرد... من و دنیای وارونه......

  حیف هست تا این موقع شب بیدار باشی و چیزی ننویسی... چون همیشه به نظرم بهترین نوشته ها و حس ها بین 12 شب تا 2 شب هست واس نوشتن... واقعا حیف هست اگه فکر نکنی به خودت... به آیندت... و خیلی چیزهای دیگه... و از همه این بیشتر این حیف هست اگه نتونی چیزایی که تو ذهنت هست رو بنویسی... چون اونوقت تبدیل میشن به یک جوهر خشک شده در مغزت...     + نوشتن آرامش بخش ترین قسمت یک شبی مثل امشبه... + گوش دادن به موزیک بی کلام می تونه تکمیل کنه این آرامش رو... + گفته بودم اوج فجاحت حالم وقتی هست که در عرض 1 روز 2 آپ بدم! ولی گاهی مثال های نقضی پیدا می شود چون ایندفعه     من و دنیای وارونه......

  با صدای بلند باید موزیک گوش کرد... با صدای بلند باید عاشق شد... با صدای بلند باید فریاد زد... فریادی از جنس فردا... فریاد موفقیت... فریادی که همه بفهمند تو سخت ترین آدم رو زمینی و به هرچی که می خوای میرسی...   + پر از حس خوبم الان + پر از موفقیت های آتی من و دنیای وارونه......

به نام خدا... بدترین حس تو دنیا وجود جاهای خالی در زندگیمونه... جا خالی هایی که نمیدونیم پر خواهند شد یا نه... گاهی باید خدا رو تو تمام جا خالی های زندگیم بزارم... و حتی اول و آخر تمام این جا خالی ها... می خوام بیام پیشت خدا... صدامو میشنوی...؟ یک قول مردونه... نزار ازت دور بشم... فقط همین...   + ارجاع به پست 11 خرداد 1395 + شروع و پایان نوشته هام با اسم خدا خواهد بود:)   دوست دارم خدا... من و دنیای وارونه......

به نام حق...   چراغای خونه رو خاموش میکنی... صدای موزیکی که گذاشتی از تو اتاقت میاد... میشینی پشت لپ تاپ... فقط نور مانیتور لپ تاپه که فضای اتاقتو روشن داره... درگیری... درگیر همه چی... دیگه خسته شدم با این همه درگیری... فقط می خوام بکنم برم... یه جایی که نه کسی باشه نه چیزی و نه افکاری... جایی که فقط خودم باشم و خدا...   + منو با معرفتت آشنا کن خدا... + خسته ام خسته... دوست دارم خدا... من و دنیای وارونه......